ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ή ΛΑΘΟΣ ΔΡΟΜΟΣ?

Γραφει ο Γρηγορης Ζωγραφακης

Εχουμε γινει κατά καιρους μαρτυρες από δηλωσεις του Πρωθυπουργου αλλα και κορυφαιων Υπουργων για την αναγκαιοτητα και το μονοδρομο που πρεπει να περπατησουμε χερι χερι με τη Τροικα…Εξ αρχης υπηρξα πολεμιος αυτης της λυσης,αφ’ενός μεν για το χρονο που αποφασισε το πολιτικο συστημα να νοικοκυρευθει και μαλιστα υπο κηδεμονια-όχι επειδη το αποφασισε το ιδιοαλλα επειδη του επιβληθηκε-,καθως και για τους πραγματικους σκοπους που εξυπηρετει ο ιδιος ο Πρωθυπουργος μας…Αδυνατω να πιστεψω κι όμως γινομαι καθημερινος μαρτυρας μιας απιστευτης κοροιδιας που μετατρεπεται σε στυγνο εκβιασμο από μια φερομενη δημοκρατικη κυβερνηση με την πληρη και αμεριστη αλλα και υποπτη υποστηριξη των Μ.Μ.Ε. καθως και της χλιαρης αντιδρασης των συνδικατων…
Κι ενώ από παντου -οσον αφορα το συνολο της κατευθυνομενης ενημερωσης-καθως και τους «εγκεφαλους» πισω από αυτή τη προσπαθεια,εχουμε καθυσυχαστικες δηλωσεις ότι όλα πανε καλα,η πραγματικοτητα που βιωνουμε ολοι τους διαψευδει..
Επισης ένα στοιχειο το οποιο σχολιαστηκε χλιαρα και δε δοθηκε η πραγματικη του διασταση είναι ο πληθωρισμος που εκτοξευτηκε..Εφτασε το 5,2%...Κι αυτό προηλθε από την αυξηση των φορων..Αυτο σε συνδυασμο με τη μειωση των μισθων δημιουργει συνθηκες φτωχειας...Πολυ φοβαμαι ότι δε θα μεινει εδώ…Φανταστειτε με το μειωμενο μισθο τους εργαζομενους και τη πτωση του τζιρου ,που προκαλει η μειωμενη αγοραστικη δυναμη,στις μικρομεσαιες επιχειρησεις να εχουν να αντιμετωπισουν ένα πληθωρισμο της ταξεως του 7% η του 8% ή και παραπανω…
Η πολιτικη του Δ.Ν.Τ.,ενας διεθνης σωματοφυλακας των αγορων, εχει αποτυχει σε πολλες περιπτωσεις…Κι όταν αποτυγχανει δημιουργει με την πολιτικη του συνθηκες ελεγχομενης χρεωκοπιας και οδηγει τη χωρα στη πτωχευση και στην απολυτη οικονομικη εξαρτηση από εκεινο για πολλα πολλα χρονια….αλλιως ακολουθει το μαστιγιο της χρεωκοπιας και τον αποκλεισμο μιας χωρας από τις αγορες…
Οποτε οι κινδυνοι είναι πολλαπλασιοι από την επαπειλουμενη πτωχευση…Κινδυνευει η εθνικη ανεξαρτησια…
Αν λοιπον τα κρατη προτειναν στις αγορες να παγωσουν τις δανειακες υποχρεωσεις και να στραφουν στο νοικοκυρεμα του οικου τους θα ειχαμε μια ρεαλιστικη αντιμετωπιση της πραγματικοτητας…Το γεγονος όμως ότι ολοι είναι στο δρομο της καταπιεσης των λαων και της συρρικνωσης του εισοδηματος και οι μονοι «φιλοι» γι αυτους είναι τραπεζες και μοχθουν για τη σωτηρια τους μας τοποθετει σε ένα φαυλο κυκλο μιας αναμασουμενης κρισης που κάθε μερα θα γινεται χειροτερη…Αυτό και μονο καταδεικνυει ότι η κριση είναι τοσο στημενη οσο και η αντιμετωπιση της…
Οι σκοποι?Πασιγνωστοι…Ιδιοι με αυτους της κρισης του 1907 και 1929...