Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

‘’ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΟΥ 2009’’


Tρυπώσαμε όλοι στα σπίτια μας έντρομοι όταν
Φανήκαν οι λεοπαρδάλεις στην πόλη
Αγριεμένες, διψασμένες για αίμα,
κοιτάζανε με μάτι θολό τις κατάκλειστες
πόρτες μη ξεμυτίσει κανένας, να τον ξεσκίσουν.
Σιγά-σιγά όμως, θέλεις το κρέας που κρεμότανε
άφθονο στα τσιγκέλια των παρατημένων κρεοπωλείων
και καταπράυνε την αρχαία, την αχόρταγη
πείνα τους ,θέλεις οι ωραίες λιακάδες της πόλης μας
-που τις χαιρόντουσαν, χουζουρεύοντας,
ξάπλα στη μέση των έρημων δρόμων -οι λεοπαρδάλεις αρχίσανε,
όσο νάναι, να ημερεύουν...
Ξεθαρρέψανε, κάνα-δυό τις πλησιάσανε, τις ταϊσανε με λιχουδιές,
που φυλάγαν, για τέτοιες ώρες ανάγκης, στο σπίτι...
Οι λεοπαρδάλεις τις φάγανε-γλείψαν και το μουσούδι τους, τεντωθήκανε...
«Φανερό» είπε κάποιος, «δεν θα φάνε κ’εμάς, άμα ξέρουν πως θα τους ρίχνουμε λιχουδιές...».Έτσι, σε λίγο καιρό, ξεθαρρέψαμε όλοι,
ανοίξαμε πόρτες και παράθυρα διάπλατα, κυκλοφορούσαμε στους
δρόμους και στις πλατείες, άνθρωποι και λεοπαρδάλεις ανάκατα...
Απ’ το τομάρι πια μόνο μας ξεχώριζες...
Βέβαια, παραμερίζαμε με σέβας στο διάβα τους,
τους προσφέραμε τα καλύτερα κρέατα,
τις εκλεκτότερες ποικιλίες αλλαντικών,
δηλώναμε, φωναχτά, ο ένας στον άλλο, πως ωραιότερα
ζώα από αυτά που η παρουσία τους τιμούσε την πόλη μας
δεν είχαμε ξαναδεί στη ζωή μας!...Μερικοί, μια φορά, παραπαίρνοντας θάρρος,
καθώς βλέπανε τις λεοπαρδάλεις να μπαταλεύουν απ’ το πολύ φαϊ που τους ρίχναμε,
τη λιακάδα, την ξάπλα και το χουζούρι φανταστήκαν πως θάταν βολετό
να τις διώξουν...Μα οι λεοπαρδάλεις τους κάνανε χίλια κομμάτια,
πριν προλάβουν ν’απλώσουν χέρι απάνω τους... Από τότε,
το βάλαμε καλά στο μυαλό μας, το τυπώσαμε σ’ όλα τα βιβλία ζωολο-
γίας, το αποστηθίζουμε κάθε μέρα σαν προσευχή:«Δεν πειράζουν
οι λεοπαρδάλεις, αν δεν τις πειράξεις-μην τις πειράζεις, για να μη
σε πειράξουν».΄Ολοι πια, πρόθυμα κ’ευσυνείδητα, τις ταϊζουμε,
πρόθυμα κ’ευσυνείδητα τους φέρνουμε λιχουδιές-κι όσοι έχουνε
χέρι απαλό κι΄επιδέξιο τους χαϊδεύουν τη ράχη ή το μουσούδι...
Κ’οι λεοπαρδάλεις-ποιός θα το πίστευε;-τρίβονται λιγωμένες
απάνω τους, αφήνοντας μικρά μουγκρητά ευχαρίστησης... Αυτός-
καταλήξαμε-είναι ο τρόπος για ν’αντιμετωπίζη κανείς τις λεοπαρ-
δάλεις.και τον μαθαίνουμε τώρα και στα παιδιά μας, για να τον
μάθουν κι’αυτά στα παιδιά των παιδιών τoυς. Να τα μάθουν ν’
αγαπούν τις λεοπαρδάλεις, να σέβωνται τις λεοπαρδάλεις,
να ταϊζουνε τις λεοπαρδάλεις, αφού για πάντα, όπως ξέρουμε, θάναι
(έξω απο κακό ή αρρώστεια!)
-οι λεοπαρδάλεις αφέντες στην πόλη μας»

(Φαίδρος Μπαρλάς).

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΚΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Με μία απόφαση που ξαφνιάζει, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αποφάσισε, την πρόσληψη ωρομισθίων καθηγητών για την διδασκαλία της Τουρκικής και της Ρωσικής γλώσσας στα γυμνάσια. Η εν λόγω απόφαση δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ της κυβερνήσεως τεύχος Β 1917 του 2009 με ημερομηνία δημοσιεύτηκε 8 Σεπτεμβρίου 2009, μεσα στην προεκλογική περίοδο.
Αυτή η απόφαση δείχνει ότι ή θέλουν να καταπολεμήσουν την ανεργία ή ότι θέλουν να αλλοιώσουν την Ελληνική συνείδηση των μαθητών. Τέτοιες αποφάσεις σχεδόν πάντα γίνονται σε άκυρες χρονικές περιόδους και χωρίς να ακουστεί τίποτα από τα Μ.Μ.Ε.
Για να δείτε το συγκεκριμένο ΦΕΚ μπείτε στη σελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου http://www.et.gr/ και πατήστε στην αναζήτηση τεύχος Β και αριθμός ΦΕΚ 1917 και θα σας το παρουσιάσει.

Θα σας το έδειχνα εγώ αλλά υπάρχει η σχετική απαγόρευση όπως γράφει το http://www.et.gr/: απαγορεύεται η αναπαραγωγή και η διάθεση, με οποιονδήποτε τεχνικό ή ηλεκτρονικό τρόπο, των Φύλλων της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως από οποιονδήποτε τρίτο, εκτός του Δημοσίου, με σκοπό το κέρδος. Οι παραβάτες τιμωρούνται με βαρύτατα πρόστιμα (άρθρο 2 Ν.2349/1995 και άρθρο 26 του Ν.2738/1999).