Σε ακραία σημεία οδηγούνται οι σχέσεις της Εφορίας με τις επιχειρήσεις.

πηγη:ksipnistere.blogspot.com
Σε ακραία σημεία οδηγούνται οι σχέσεις της Εφορίας με τις επιχειρήσεις καθώς από τη μια η κυβέρνηση πιέζει τους εφοριακούς να φέρουν αποτέλεσμα και από την άλλη οι ίδιοι είτε υπερβάλλουν είτε αντιδρούν στις κυβερνητικές οδηγίες. Οι καταγγελίες από επιχειρηματίες - που θέλουν να παραμείνουν ....

ανώνυμοι για ευνόητους λόγους- αυξάνονται και προοιωνίζονται ένα πρόβλημα που η κυβέρνηση θα βρει μπροστά της πολύ σύντομα.
Ας δούμε δύο παραδείγματα. Το πρώτο αφορά την προσπάθεια μιας επιχείρησης να πληρώσει τον ΦΠΑ της αξίας 8 εκατ. ευρώ σε τελωνείο το οποίο αρνείται να τον εισπράξει. Το γεγονός, για το οποίο έχει ενημερωθεί το υπουργείο Οικονομικών, προκαλεί έκπληξη. Γιατί οι τελωνειακοί δεν δέχονται να εισπράξουν ΦΠΑ αξίας 8 εκατ. ευρώ από μια εταιρεία; Η υπόθεση έχει ως εξής: η εταιρεία που χρωστάει προσπαθεί να πληρώσει σήμερα ώστε να επωφεληθεί από τις ευνοϊκές διατάξεις που ορίζουν ότι, αν κάποιος πληρώσει τις υποχρεώσεις του ως το τέλος Ιουνίου, τότε δεν επιβαρύνεται με πρόστιμα. Το τελωνείο όμως υποστηρίζει ότι η σχετική εγκύκλιος- η οποία βρίσκεται αναρτημένη στο site του υπουργείου Οικονομικών- δεν του έχει αποσταλεί και θεωρεί ότι δεν ισχύει. Ουσιαστικά, δηλαδή, καταργεί την ευνοϊκή ρύθμιση με μια τυπική δικαιολογία. Το τελωνείο λοιπόν εφαρμόζει μια δική του οικονομική πολιτική. Και το πιο αστείο είναι ότι ουδείς μπορεί να του επιβάλει την εφαρμογή της απόφασης, αφού- σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες- οι προϊστάμενοί του δέχονται τα επιχειρήματα της επιχείρησης, ενώ και το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο έχει ενημερωθεί, συμφωνεί ότι ο ΦΠΑ πρέπει να εισπραχθεί. Παράξενη περίπτωση- ελπίζουμε μοναδική- αλλά είναι ενδεικτική για τις δυσκολίες εφαρμογής μιας υπουργικής απόφασης εξαιτίας της γραφειοκρατίας.

Το δεύτερο παράδειγμα: την περασμένη εβδομάδα η Εφορία ήλεγξε μεγάλο μπαρ της Μυκόνου. Είχαν κοπεί αποδείξεις αξίας 8.000 ευρώ, ποσό εξαιρετικά υψηλό για ένα μπαρ. Ο ελεγκτής όμως επέμενε να διαπιστώσει παράβαση και τελικά κατέληξε- αυθαιρέτως, σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη - να τον γράψει για έξι ποτά. Με την τιμή του ποτού στα 15 ευρώ, έξι ποτά κοστίζουν 90 ευρώ. Ο ιδιοκτήτης ισχυρίζεται ότι δεν βρέθηκαν ποτέ έξι ποτά που δεν είχαν χτυπηθεί αλλά ο εφοριακός το αποφάσισε αυθαιρέτως για να γράψει το μπαρ και ότι δεν έχει δυνατότητα να αντιδράσει. Στην ερώτηση «τι σε πειράζει μια τόσο μικρή παράβαση» ο ιδιοκτήτης απαντά ότι με τρεις παραβάσεις, ανεξαρτήτως ύψους ποσού, του αφαιρείται η άδεια για έναν μήνα. Και θεωρεί ότι σε αυτό αποσκοπούν οι εφοριακοί: να φθάσουν, δηλαδή, προσδιορίζοντας αυθαιρέτως μικροπαραβάσεις, να του κλείσουν το μαγαζί για να εγγράψουν μια ψευδεπίγραφη επιτυχία στο ενεργητικό τους.
Αφήνοντας στην άκρη το τυπικό του θέματος, δηλαδή αν τα 120 ευρώ αποτελούν σοβαρή παράβαση σε σύνολο αποδείξεων 8.000 ευρώ, παραμένει το ερώτημα: Τι μπορεί να κάνει ο επιχειρηματίας για να αντιμετωπίσει την ισχύ του εφοριακού; Και αν τελικά αφαιρεθεί η άδεια από το συγκεκριμένο μπαρ, το Δημόσιο κερδίζει ή χάνει όταν φορολογείται τζίρος 8.000 ευρώ;

Φυσικά από την καταγγελία και μόνο των δύο αυτών υποθέσεων ουδείς μπορεί να κρίνει ποιος έχει δίκιο. Διαπιστώνεται όμως ότι η Εφορία μπορεί να δημιουργήσει μέσω ακραίων συμπεριφορών προβλήματα στην προσπάθεια σύλληψης της φοροδιαφυγής αν δεν εξετάσει κατά περίπτωση και την ουσία των πραγμάτων. Διότι τελικά καταλήγουμε να χάνουμε τον στόχο, που είναι η είσπραξη περισσότερων φόρων.
nikolopoulos
reporter