Το Βλακόστρωτο

Η συμμετοχή της αγαπημένης μας ομάδας στο Europa League είναι ένα πολύ όμορφο και απολαυστικό ταξίδι. Όσο και να μη θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι, ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα που όποτε παίζει Ευρώπη πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις. Μετά το..... έπος της περούτζια, που εμείς είμασταν στα μωρουδιακά μας ακόμη, ο ΑΡΗΣ ήταν ο πρώτος Ελληνικός σύλλογος που κέρδισε επι Ιταλικού εδάφους. Πράμα σημαντικό για την εποχή εκείνη καθώς το Ιταλικό ποδόσφαιρο ήταν εκείνη τη περίοδο και εξακολουθεί να βρίσκεται έτη φωτός μπροστά στο άθλημα. Φέτος η ομάδα μας έκρυβε πολλές εκπλήξεις, μέσα σε ενάμιση μήνα κερδίσαμε την εν δυνάμει κάτοχο του τροπαίου Αθλέτικο Μαδρίτης δύο φορές. Ο ΑΡΗΣ έγινε για άλλη μια φορά ο πρώτος Ελληνικός σύλλογος που κερδίζει Ισπανική ομάδα επι Ισπανικού εδάφους.
Ο ΑΡΗΣ πέτυχε ένα μεγάλο διπλό στη Μαδρίτη απέναντι σε μια πολύ μεγάλη ομάδα, με ολόκληρη την έννοια της λέξεως. Με τους μεγάλους πρωταγωνιστές της να παραδέχονται την τίμια και καθαρή ήττα και ανωτερότητα του ΑΡΗ εναντίον τους. Υπενθυμίζωντας ότι μόνο ένας αστέρας απο την Αθλέτικο κόστίζει όσο ολόκληρος ο προϋπολογισμός του ΑΡΗ. Η αξία του χαμένου δίνει αξία στο νικητή και έτσι μπορούμε να περηφανευόμαστε ακόμα περισσότερο ως ΑΡΕΙΑΝΟΙ και ως Έλληνες φυσικά.Ταξιδεύοντας στα Ευρωπαϊκά γήπεδα και διασχίζοντας το χάρτη της Ευρώπης με οποιοδήποτε μέσο θέλετε, αισθανόμαστε γεμάτοι και χαρούμενοι με τα όσα ζήσαμε. Απλά το κερασάκι που μπήκε χθες μας εξασφαλίζει μερικά όμορφα ταξίδια ακόμη, εμπλουτίζοντας ακόμη περισσότερο τις εμπειρίες μας.

Η επιστροφή στη μιζέρια του Ελληνικού πρωταθλήματος όμως μας φέρνει αντιμέτωπους με πολλές άσχημες σκέψεις και περίεργες καταστάσεις. Συγκρίνοντας τις διαιτησίες που είχαμε κόντρα σε ομάδες μεγαθήρια, τη συμπεριφορά των εγνωσμένης αξίας αντιπάλων μας, την γενική εικόνα που απεικονίσαμε στα μάτια μας. Το απόλυτο ξενέρωμα και πλέον οι μνήμες μας απο τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια γίνονται πιο έντονες. Στα μάτια μας η διοργάνωση του πρωταθλήματος μας, βιώνει την εποχή της μεγαλύτερης ξεφτίλας και της χειρότερης κατάντιας. Δε πάει παρακάτω ρε παιδιά, πιάσαμε πάτο. Αυτό ήταν.

Είδαμε αγώνες να γίνονται σε γήπεδα που ούτε γουρούνια δε θα καταδέχονταν να πατήσουν, θρασύτατους θεατρίνους να παίρνουν βραβεία όσκαρ για καλύτερη βουτιά και να εξαντλούν τη λιγοστή φαιά ουσία του μυαλού τους για να προκαλέσουν κακό στον αντίπαλο και μόνο. Να επιβραβεύεται ο δειλός και απατεώνας εις βάρος του αθλητή που πρεσβεύει τα αληθινά ιδεώδη της ευγενούς άμιλας. "Επαγγελματίες" των κατώτερων κατηγοριών, χωρίς αξίες και ιδανικά, να αγωνίζονται σε πρωταθλήματα ανδρών ενώ ούτε σε γυναικεία διοργάνωση δε θα γίνονταν δεκτοί.

Είδαμε ποτιστικά συστήματα να ανοίγουν σε γήπεδα εν ώρα αγώνα για να δημιουργήσουν καθυστερήσεις και να αποκόψουν την όποια φόρμα της ομάδος μας. Με μπάλες να πετάγονται συνεχώς μέσα στο παιχνίδι ενώ παίζεται, ενώ όταν έβγαινε πλάγιο ως δια μαγείας να εξαφανίζεται και η τελευταία μπάλα προπόνησης. Βοηθούς να ορμάνε σε παίκτες του ΑΡΗ, μπροστά στα μάτια του επόπτη, και να τιμωρείται με ένα μικρό χρηματικό πρόστιμο, ενώ ο αθλητής του ΑΡΗ που αντέδρασε ενστικτωδως να τιμωρείται με τον πιο σκληρό τρόπο. Αλήθεια, η ποινή που δίκασε ο αθλητικός δικαστής στον προπονητή τερματοφυλάκων του ΑΡΗ για διαμαρτυρία απλά, γιατί είναι ίδια με αυτόν που εισήλθε βιαίως στον αγωνιστικό χώρο και άσκησε σωματική και ψυχική βία στον αθλητή του συλλόγου μας? Και μάλιστα δυο φορές και όχι μία, καθώς θα το επαναλάμβανε μέχρι να τον παρατηρήσει κάποιος η να αντιδράσει ο παίκτης, όπως και έγινε. Ποιός έχασε τώρα? Ο ΑΡΗΣ ή το άθλημα?

Δίνετε άλλοθι σε όποιον άθλιο απο δω και πέρα θα εφαρμόσει την ίδια τακτική κύριε δικαστά. Με το προδικασμένο του Ζαλίκα ( μέχρι και ο προπονητής που τον έβγαλε απο την αφάνεια του, Ίλια Πέτκοβιτς, του τηλεφώνησε για να τον κράξει), ο κάθε εγκάθετος μπορεί να προκαλεί και να δοκιμάζει τα νεύρα του κάθε αντιπάλου αθλητή με μοναδικό σκοπό να κερδίσει την αποβολή του. Με την απόφαση σας αυτή, δώσατε αξία στον άνθρωπο που ευτέλισε το άθλημα και τη διοργάνωση για να κερδίσει η ομάδα του μερικούς βαθμούς. Του επιτρέπετε να αισθάνεται όμορφα και περήφανα, τη στιγμή που καταδικάζεται τα δικά μας όνειρα, θάβωντας τις όποιες ελπίδες είχαμε για ένα καλύτερο αύριο.



Με αυτά και με αυτά. Κάθε τυχάρπαστος διαιτητής, στημένος ή ανίκανος, στρώνει και αυτός πλάκες στο Βλακόστρωτο της εποχής μας. Αποδείχθηκε τι μπορείς να καταφέρεις όταν η διαιτησία είναι καλή, μπορείς να έχεις δικαίωμα στο όνειρο της νίκης απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Κόντρα σε κάθε δαίμωνα που στοιχειώνει τα όνειρα αμέτρητων οπαδικών ψυχών, κάθε συμπλεγματικού περουκοφόρου που η βλακεία του σηκώνεται πιο συχνά και απο το πουλί του. Απέναντι σε στυγνούς "επαγγελματίες" -- δυνάστες του Ελληνικού πρωταθλήματος. Θα πολεμήσουμε και θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση. Εσείς συνεχίστε να στρώνετε και να μεγαλώνετε το "Βλακόστρωτο" σας. Εμείς θα το χαλάμε.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΛΟΙ ΓΗΠΕΔΟ
Μας το "ταχυδρόμησε":
http://arismania.com/portal/wordpress/kkoulgr/2010/12/03/%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%83%CF%84%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF/