Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Πού το πάει η Άγκελα Μέρκελ;

Της Αγγελικής Σπανού

“Θα το πάει μέχρι το τέλος”. Αυτή είναι η εκτίμηση ενημερωμένων σε βάθος διπλωματικών πηγών για τη στρατηγική που θα ακολουθήσει.... η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, η οποία προωθεί τη διαδικασία της ελεγχόμενης χρεοκοπίας κρατών-μελών της ευρωζώνης με δημοσιονομικά προβλήματα.
Παρά την εναντίωση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζ.Κ. Τρισέ και του προέδρου του Γιούρογκρουπ Ζ.Κ. Γιούνκερ, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο καταστροφής του Νότου της ευρωζώνης και με το βλέμμα στο εσωτερικό μέτωπο, η ηγέτιδα της Γερμανίας εμφανίζεται αποφασισμένη να τραβήξει το σκοινί, ακόμη και αν το σπάσει.
Δεν είναι μόνο οι δύσκολες για το κόμμα της στις τοπικές εκλογές στην Βάδη Βιτεμβέργη τον Μάρτιο. Ούτε εκείνες που θα ακολουθήσουν το 2011. Το μεγάλο της πρόβλημα φαίνεται πως είναι οι εθνικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στη Γερμανία τον Οκτώβριο του 2013. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2013, θα εκπνέει ο μηχανισμός στήριξης στον οποίο υπήχθη η Ελλάδα με μεγάλη καθυστέρηση λόγω και πάλι των τότε γερμανικών αντιδράσεων. Η Άγκελα Μέρκελ θέλει να παρουσιαστεί στον λαό της, για να διεκδικήσει ανανέωση της θητείας της, παρέχοντας τη διαβεβαίωση ότι ποτέ ξανά η Γερμανία δεν θα δώσει χρήματα στους “άσωτους” της ευρωζώνης. Όλες οι δημοσκοπήσεις που έχουν κατά καιρούς δει το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι η γερμανική κοινή γνώμη είναι στη μεγάλη της πλειοψηφία αντίθετη με τη λογική της άμβλυνσης των οικονομικών ανισοτήτων στο εσωτερικό της ευρωζώνης, με οικονομικό κόστος για τους “έχοντες”.
Στο πνεύμα αυτό, η γερμανίδα καγκελάριος αγνοεί επιδεικτικά τα αμερικανικά αιτήματα για περιορισμό του πλεονάσματος και των συναλλαγματικών αποθεμάτων της, προκειμένου να υπάρξει ισορροπία στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ακολουθεί τη λογική της Κίνας, που αρνείται να διαπραγματευτεί τη διαχείριση του πλούτου της, ξεχνώντας ότι το γερμανικό οικονομικό θαύμα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατανάλωση των ευρωπαίων πολιτών του “κάτω ορόφου”, όπως τους αντιμετωπίζει η γερμανική ελίτ.

Ιστορίες για... Γάλλους
Τη σχετική υπόμνηση έκανε -ποιος το περίμενε;- ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, αφήνοντας να εννοηθεί, λίγο έως πολύ, ότι η Γερμανία δεν μπορεί να ευημερεί προκαλώντας τη φτώχεια των “πελατών” της. Είναι προφανές ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν στηρίζει την ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα, ενώ δεν είναι καθόλου προφανές πώς θα σταθεί στο τέλος της ημέρας απέναντι στην αμερικανογερμανική υπόγεια σύγκρουση ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Στην προηγούμενη σύνοδο κορυφής της ΕΕ έπαιξε το παιχνίδι του Βερολίνου και στήριξε παθητικά το γερμανικό σχέδιο για τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού διάσωσης κρατών-μελών της ευρωζώνης, που στην ουσία θα αποτελεί μηχανισμό αναγκαστικής αναδιάρθρωσης χρέους, δηλαδή οργανωμένης πτώχευσης. Ωστόσο, η ξαφνική συνάντηση Σαρκοζί - Στρος Καν την προηγούμενη εβδομάδα προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, καθώς οι δυο τους αναμένεται να είναι αντίπαλοι στις προσεχείς γαλλικές προεδρικές εκλογές το 2012.
Αίσθηση είχε προκαλέσει, άλλωστε, το γεγονός ότι η επίθεση Παπανδρέου στη Μέρκελ έγινε από το Παρίσι, στη σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με αφορμή την οποία συναντήθηκε στα Ηλύσια Πεδία με τον γάλλο πρόεδρο.

Έκδοση ευρωομολόγου
Οι ευρωπαϊστές (Τρισέ, Γιούνκερ κ.ά.) τάσσονται υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, διαπιστώνοντας ότι η επιστροφή της πολιτικής ως κυρίαρχης δύναμης επί των αγορών δεν μπορεί να γίνει μόνο με καταστολή των φαινομένων δημοσιονομικής απειθαρχίας, αλλά με συλλογική άμυνα του ευρώ απέναντι στις κερδοσκοπικές πιέσεις. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας, που οδηγείται εκούσα άκουσα στον ελληνικού τύπου μηχανισμού στήριξης, δηλαδή στην αγκαλιά της τρόικας, είναι απολύτως ενδεικτικό της σοβαρότητας του προβλήματος που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωζώνη. Ακολουθεί η Πορτογαλία, και ποιος ξέρει για πόσο θα αντέξει η Ισπανία, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Χ.Λ. Θαπατέρο κάνει επίδειξη συμπάθειας προς το Βερολίνο, για να μην υποστεί τις συνέπειες του θυμού της Άγκελα Μέρκελ.


Νέα “κόμμωση” το 2013

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μπορεί να ερμηνευτεί η στροφή του πρωθυπουργού, που σταμάτησε ξαφνικά να παριστάνει το καλό παιδί της ευρωζώνης και προειδοποίησε ότι η Γερμανία, με τη στάση της, μπορεί να οδηγήσει σε χώρες σε χρεοκοπία. Ο Γιώργος Παπανδρέου γνωρίζει ήδη από την προηγούμενη σύνοδο κορυφής, από όσα ειπώθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες, ότι η μηχανισμός της οργανωμένης πτώχευσης δρομολογείται για το 2013, δηλαδή όταν θα ολοκληρωθεί το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής υπό την επιτήρηση της τρόικας. Γνωρίζει, δηλαδή, ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός είναι φτιαγμένος για την Ελλάδα και για όποια άλλη χώρα χρειαστεί, αν χρειαστεί, στο μέλλον. Οι σχετικές αποφάσεις σχεδιάζεται να οριστικοποιηθούν στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο (16-17/12). Αν έως τότε δεν έχει αλλάξει το κλίμα, αν η Άγκελα Μέρκελ δεν έχει πιεστεί από τους διαφωνούντες, αν δεν έχει συμπηχθεί ένα μέτωπο εναντίον της, αν δεν έχει διαμορφωθεί μια συμμαχία που να μπορεί να αναπροσανατολίσει τη συζήτηση, τότε η Ελλάδα το 2013 θα πάει σαν πρόβατο στη σφαγή ή σαν τεντιμπόης του παλιού κακού καιρού για υποχρεωτικό “κούρεμα”.
Η διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους από τους πιστωτές (haircut), εφόσον πραγματοποιηθεί, θα αποτελέσει το πρώτο πείραμα συντεταγμένης πτώχευσης στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Για τον λόγο αυτό κανείς δεν γνωρίζει ποιες ακριβώς θα είναι οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Βέβαιο είναι ωστόσο ότι ακόμη και η ελεγχόμενη χρεοκοπία είναι πρώτα χρεοκοπία και μετά ελεγχόμενη, δηλαδή μία πάρα πολύ δυσάρεστη κατάσταση, σαφώς οδυνηρότερη από αυτήν που βιώνεται σήμερα: στην άκρη του γκρεμού, αλλά πριν γίνει η πτώση στο κενό.
πηγη:http://www.makthes.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: