Δορυφόροι στο Πεδίο Βαρύτητας Παρατηρούν Διακυμάνσεις στην Μάζα Πάγου της Ανταρκτικής Λόγω του Ελ Νίνιο.
Η αλλαγή στην μάζα πάγου που καλύπτει την Ανταρκτική είναι ένας βασικός παράγοντας στα συμβάντα του παγκόσμιου κλίματος. Επιστήμονες στο Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Γεω-επιστημών (GFZ) ανακάλυψαν πως χρόνο με το χρόνο, οι παραλλαγές της μάζας στην δυτική Ανταρκτική οφείλονται κυρίως σε διακυμάνσεις των κατακρημνίσεων, οι οποίες ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από το καιρικό φαινόμενο Ελ Νίνιο.Δύο περιοχές στην Ανταρκτική αποτελούν το ενδιαφέρον για τους ερευνητές, εξαιτίας της πιθανής τους ευαισθησίας στις κλιματικές αλλαγές: πρώτον η Χερσόνησος της Ανταρκτικής, που αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζει υπερθέρμανση που ξεπερνάει το παγκόσμιο μέσο όρο καθώς και την εξαφάνιση μεγάλων περιοχών κρηπίδων πάγου, και δεύτερον ο Τομέας του Αμούντσεν στην Δυτική Ανταρκτική, όπου αυτόν τον καιρό συμβαίνουν τα υψηλότερα ποσοστά ροής και μαζική απώλεια του Ανταρκτικού Στρώματος Πάγου. Σε μερικούς παγετώνες το πάχος του πάγου μειώνεται πολύ γρήγορα, και παγετώνες και ρεύματα πάγου υποχωρούν προς το εσωτερικό σε σημαντικό βαθμό. Με απώλεια 0.3 χιλιοστά κάθε χρόνο, και οι δύο περιοχές αυτήν τη στιγμή συνεισφέρουν αρκετά στην αλλαγή της παγκόσμιας επιφάνειας της θάλασσας που είναι περίπου τρία χιλιοστά τον χρόνο.Στην έρευνα, το μαζικό ισοζύγιο των δύο περιοχών επανεξετάζεται από δεδομένα της βαρύτητας της δορυφορικής αποστολής Γκρέις. Ως αποτέλεσμα, οι εκτιμήσεις ήταν χαμηλότερες από αυτές των παραδοσιακών μεθόδων μαζικού ισοζυγίου.“Με τις χρονοσειρές της αποστολής Γκρέις, έγινε για πρώτη φορά δυνατό να παρατηρήσουμε με ποιο τρόπο η μεγάλης κλίμακας μάζα πάγου διαφέρει στις δύο περιοχές λόγω των διακυμάνσεων στην βροχόπτωση από χρόνο σε χρόνο,» είπε ο επιστήμονας του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου, Ingo Sasgen. Είναι γνωστό πως το κλιματικό φαινόμενο Ελ Νίνιο του Ειρηνικού και η χιονόπτωση στην Ανταρκτική, συνδέονται.Το συμπληρωματικό μέρος της θερμής φάσης του Ελ Νίνιο, η κρύα φάση, γνωστή ως Λα Νίνα, επηρεάζει εξίσου το κλίμα της Ανταρκτικής: «Τα πιο κρύα χρόνια του Λα Νίνα, οδηγούν σε μια ισχυρή, χαμηλής πίεσης περιοχή πάνω από την Θάλασσα Αμούντσεν, ένα φαινόμενο που οδηγεί σε ισχυρές βροχοπτώσεις κατά μήκος της Ανταρκτικής Χερσονήσου –σε αυτό το σημείο, η μάζα πάγου αυξάνεται. Εν αντιθέσει, η Θάλασσα Αμούντσεν κυριαρχείται από ξερό αέρα που προέρχεται από το εσωτερικό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Τα χρόνια του Ελ Νίνιο, με την θερμή τους φάση, οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο μοτίβο: μειωμένες βροχοπτώσεις και τεράστια απώλεια πάγου στην Ανταρκτική Χερσόνησο, καθώς και αύξηση του πεδίου στον Τομέα Αμούντσεν, αντίστοιχα,» εξηγεί ο καθηγητής Maik Thomas, επικεφαλής του τμήματος «Μοντελοποίησης των Συστημάτων της Γης» στο Γερμανικό Ερευνητικό Ινστιτούτο.Η καταγραφή ολόκληρης της μάζας πάγου του Νότιου Πόλου και των διαφοροποιήσεων της είναι ένα κεντρικό έργο στην κλιματική μελέτη και θέτει ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Κατ’ αρχήν, η μελέτη μπορεί να δείξει πως τα συνεχή δεδομένα βαρύτητας από την δορυφορική αποστολή Γκρέις περιέχουν ακόμα ένα σημαντικό μεσοπρόθεσμο σήμα του κλίματος.
ΠΗΓΗ:http://www.kairos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου