Ρυθμίσεις που θα προβλέπουν τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών στο κόστος αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους κρατών μελών της ευρωζώνης, είτε μέσω της μείωσης του επενδυμένου κεφαλαίου τους (κούρεμα) είτε μέσω άλλου τρόπου, επιδιώκει να..... συμπεριλάβει η Γερμανία, στον υπό δημιουργία μόνιμο μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων στην ευρωζώνη, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία στα μέσα του 2013, σύμφωνα με έγγραφο που εξασφάλισε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερ. Στόχος του νέου μηχανισμού θα είναι η αποτροπή χρεοστασίου κράτους μέλους της ευρωζώνης, σύμφωνα με το έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης, το οποίο το Βερολίνο επιθυμεί να θέσει ως βάση συζητήσεως για τη δημιουργία αυτού του μηχανισμού, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στο έγγραφο, με ημερομηνία 11 Νοεμβρίου, επισημαίνεται πως «η συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα στη διαδικασία προηγείται», ενώ τονίζεται πως για το σκοπό της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, των τραπεζών και των άλλων επενδυτικών φορέων στον μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων, θα εκδίδονται ομόλογα ευρωζώνης με «άρθρα συλλογικής δράσης» (Collective action clauses).
Τα «CAC» θα επιτρέπουν σε μια χώρα μέλος της ευρωζώνης να προχωρά στην αναδιάρθρωση του χρέους της σε περίπτωση που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, είτε επιμηκύνοντας την περίοδο ωρίμανσης των ομολόγων, είτε μειώνοντας την εξυπηρέτηση των τόκων, είτε μέσω «κουρέματος», είτε τέλος μέσω μερικής ή ολικής διαγραφής του χρέους.
Τα κράτη μέλη της ευρωζώνης θα συμμετείχαν στο μηχανισμό για την τυχόν διάσωση ενός άλλου κράτους μέλους, όπως και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Παράλληλα, υπογραμμίζεται στο έγγραφο ότι για την δημιουργία του νέου αυτού μηχανισμού θα πρέπει να γίνουν περιορισμένες τροποποιήσεις της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Ο μηχανισμός αυτός, εφόσον υιοθετηθεί, θα διαδεχθεί τον υφιστάμενο «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας», που δημιουργήθηκε μετά την εκδήλωση της κρίσης στην Ελλάδα φέτος και εκπνέει το 2013.
Την ίδια ώρα, όμως, κορυφαίοι Γερμανοί οικονομολόγοι προειδοποιούν για τις συνέπειες ενδεχόμενης θέσπισης ενός μόνιμου μηχανισμού μεταφοράς πόρων, εντός της ΟΝΕ.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου γερμανικής Οικονομίας (IW), Μίχαελ Χίτχερ, δήλωσε, στη Handelsblatt Online, ότι «η δύσκολη οικονομική κατάσταση ορισμένων μελών της Ευρωζώνης, δεν είναι επιχείρημα για την εγκαθίδρυση ενός μηχανισμού μεταφοράς πόρων».
Ο ίδιος υπογραμμίζει πως μεταφορά πόρων αποδυναμώνει τα κίνητρα για την ανάπτυξη και υλοποίηση μιας αναπτυξιακής στρατηγικής και καθιστά τις χώρες «εξαρτημένες από την ευρωπαϊκή ενίσχυση». Σημειώνει δε, ότι έτσι «θα μειωθεί η νομιμοποίηση του κοινού νομίσματος στα μάτια των πολιτών ισχυρών χωρών, όπως η Γερμανία».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ήταν όμως και οι δηλώσεις του Κάι Κάρστενσεν, από το οικονομικό ινστιτούτο του Μονάχου Ifo-Institut, που στηρίζει την πρόταση να επωμισθούν και ιδιώτες πιστωτές ένα «περιορισμένο μέρος» του κόστους για την αντιμετώπιση μιας κρίσης.
Επειδή η ρήτρα απαγόρευσης ανάληψης χρέους άλλου κράτους-μέλους (no-bail-out) αποδείχτηκε «αναξιόπιστη και πολιτικά ανεφάρμοστη», όπως λέει, «πρέπει να στραφούμε σε ένα μηχανισμό κρίσεων, ο οποίος θα επιμερίζει το βάρος αρχικά στη χώρα με τα χρέη και τους πιστωτές της και μετά να αναζητείται η βοήθεια από την Ένωση».
Σαφείς αμφιβολίες για ένα μόνιμο μηχανισμό μεταφοράς πόρων διατυπώνει, στο Handelsblatt Online, και ο διευθύνων οικονομολόγος της Commerzbank Γιέργκ Κρέμερ, που αναφέρει ότι «ο δρόμος για την ένωση μεταφοράς πόρων αρχικά θα σταθεροποιήσει την ΟΝΕ».
«Μακροπρόθεσμα ωστόσο εμπεριέχει το σπέρμα της αποτυχίας, καθώς οι πολίτες στις χώρες που δίνουν χρήματα δεν επιθυμούν μία μόνιμη Ένωση μεταφοράς πόρων, ενώ οι πολίτες της Ελλάδας ή της Ιρλανδίας δεν θέλουν να υπαγορεύεται η οικονομική πολιτική μονίμως από τις Βρυξέλλες», επισημαίνει επίσης.
Επίσης, ο διευθυντής του προσκείμενου στα συνδικάτα Ινστιτούτου Μακροοικονομίας (ΙΜΚ) Γκούσταβ Χορν καθιστά τη γερμανική κυβέρνηση υπεύθυνη για την πορεία της Ευρωζώνης προς μία Ένωση μεταφοράς πόρων.
Εκτιμά ότι αυτό θα είναι αποτέλεσμα της άρνησης της πλεονασματικής Γερμανίας να αποδεχτεί συμμετρικούς κανόνες περιορισμού των ανισορροπιών στις εμπορικές συναλλαγές. Ο Γκούσταβ Χορν επισημαίνει επίσης ότι «είναι θέμα χρόνου και διάστασης του επανερχόμενου συνεχώς χάους στις σχετικές διαπραγματεύσεις μέχρις ότου η ανάγκη αυτή να αυτοματοποιηθεί».
πηγη:www.in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου