Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Όποιος μπορεί..Συνεχίζει


Μας το "ταχυδρομησε":
arismania.com

Το ανθρώπινο μυαλό είναι ένα πολύπλοκο σύστημα λειτουργειών. Κάθε αντίδραση, ενέργεια προκαλείται απο διάφορα ερεθίσματα. Θυμός, χαρά, λύπη, ηρεμία είναι μερικές μόνο απο τις επιδράσεις που έχει στην ψυχοσύνθεση της ανθρώπινης μορφής. Έτσι και χθες. Το τραγικό αποτέλεσμα προκάλεσε πόνο και πίκρα σε κάποια μυαλά, που ενεργοποίησαν τις άμυνες τους για να αντεπεξέλθουν.
Κάποια μερίδα ανθρώπων έβγαλε το μεράκι της με φωνή στο γήπεδο και πραγματική στήριξη. Κάποιοι που δεν είχαν τραγουδήσει ποτέ στη ζωή τους στο γήπεδο, έβγαζαν τα λαρύγγια τους και κατέθεταν τον ίδιο τους τον εαυτό στα πόδια του ΘΕΟΥ του ΠΟΛΕΜΟΥ. Έδειξαν και απέδειξαν πως είναι οι Πολεμιστές του Φωτός και δε τα παρατάνε παρά μόνο μέχρι τελικής πτώσεως. Κανένας δεν είναι πάνω απο την ομάδα. Τίποτα δε μας ρίχνει κάτω.
Στη ζωή μας υπάρχουν αντίθετοι πόλοι για όλα τα πράγματα. Είτε αυτά είναι όμορφα, είτε άσχημα. Έτσι όπως άλλος έβγαλε δύναμη απο το χαστούκι του αποτελέσματος, έτσι σε άλλον βγήκε γκρίνια και μιζέρια. Ο εγκέφαλος επέλεξε να αμυνθεί με την άρνηση της πραγματικότητος και να στηριχθεί σε μια δικαιολογία των εχθρών. Κατευθύνοντας την ευθύνη του αποτελέσματος προς όλες τις μεριές, αποενοχοποίησε τον εαυτό του και εγωϊστικά μπήκε στη θέση του μεγάλου κριτή. Σαν ευρισκόμενος σε κάποιο ριάλιτι σόου της τηλεόρασης, έκρινε τους πάντες και τα πάντα. Υπήρχαν και χειρότερες αντιδράσεις, κάποιων παραδόπιστων που κατέβασαν τα χέρια και παράτησαν τον ΑΡΗ πριν τη λήξη του αγώνα. Κάποιοι το έβαλαν στα πόδια και δεν έμειναν εκεί να στηρίξουν τα υπόλοιπα αδέρφια τους που έδιναν τη μάχη.
Έτσι είναι όμως. Όταν περιμένεις τα παιχνίδια της Ευρώπης και τα ντέρμπυ με τις μεγάλες ομάδες, δεν αντιλαμβάνεσαι την ιερότητα της μάχης στην κερκίδα. Ο προπονητής του αντιπάλου σχολίασε εντυπωσιασμένος για την ατμόσφαιρα του "Μπομπονέρα" της Ευρώπης και επανέλαβε το πρωτόγνωρο γι αυτόν θέαμα, να χάνει η ομάδα με τέσσερα τέρματα και ο κόσμος συγκινητικά να ανεβάζει τον παλμό της κερκίδας. Τα τραγύδια και οι φωνές στο τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα, ενώ έτρωγες τέσσερα στην έδρα σου, σφυρηλάτισαν την ασπίδα του ΘΕΟΥ και κατάφεραν για άλλη μια φορά να κερδίσουν τις εντυπώσεις και την παραδοχή όλων. Οι τυφλοί είδαν και οι κοιφοί άκουσαν, ο κόσμος έδωσε το στίγμα. Δε τα παρατάμε ποτέ και για κανέναν.
Δείχνουμε το δρόμο σε όλους για ακόμη μια φορά. Συνεχίζουμε ακόμη πιο δυνατά και με μεγαλύτερη συσπείρωση. Μας έχει γίνει βίωμα η συνεχής μάχη και η παντοτινή ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Δε θα διαλυθούμε μετά απο μια ήττα όπως έκαναν κάποιες μικρές ομάδες της γειτονιάς πρόσφατα. Στηρίζουμε τις επιλογές μας και γελάμε με την κατάντια των άλλων που προσπαθούν να κολυμπήσουν στα οικιακά απόβλητα. Ο ΑΡΗΣ δε μασάει και έχει τους απαραίτητους μηχανισμούς να βρει το δρόμο του. Ετοιμαζόμαστε για τη μάχη της Πέμπτης , να προσφέρουμε για ακόμη μια φορά υπερθέαμα σε όλο τον πλανήτη.
Όποιος μπορεί...Συνεχίζει και δίνει τον αγώνα του, τον αγώνα για την κατάκτηση της κορυφής. Δώσαμε το παρών στα δύσκολα και συνεχίζουμε να είμαστε εδώ σε κάθε φάση του πολέμου. Το χθεσινό χαστούκι είναι μια καλή ευκαιρία να αποδείξουμε για άλλη μια φορά το αυτονόητο, ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ.....Τα τραγούδια και τα συνθήματα μας είναι βγαλμένα μέσα αο την ίδια μας τη ζωή. Μέσα απο τις μάχες που δώσαμε απο κάθε μετερίζι, απο κάθε ανάχωμα. Παραμερίστε τις όποιες σκόρπιες σκέψεις που σας ταλανίζουν το μυαλό και ταράσσουν την ηρεμία σας.
Συνεχίζουμε...




ΙΣΟΒΙΑ ΚΑΙ ΓΩ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ ΜΑΖΙ




ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ




ΟΥΤΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ



ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: