Στα ταμεία η ευθύνη για τα ελλείμματα

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ (Aπό την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Τα νομικά και πολιτικά επιχειρήματα της κυβέρνησης προκειμένου να πείσει τους δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι λόγοι υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος επέβαλαν το μνημόνιο και τις περικοπές μισθών και συντάξεων στους δημόσιους υπαλλήλους καθώς και ότι τηρήθηκαν πλήρως οι αρχές της αναλογικότητας και της αναγκαιότητας αποκαλύπτει σήμερα η «Κ.Ε.».

Περιέχονται σε έγγραφο του υπουργείου Εργασίας προς το ανώτατο δικαστήριο, που έφτασε ακριβώς την παραμονή της προηγούμενης δικασίμου και οδήγησε σε αναγκαστική αναβολή της συζήτησης της προσφυγής κατά του μνημονίου, για τις 23 Νοεμβρίου.

Στο έγγραφο γίνεται λόγος για έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη της εθνικής οικονομίας, ενώ το υπερβολικό έλλειμμα συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη συνεχή διόγκωση των κρατικών δαπανών για τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες και επέβαλαν ως απολύτως αναγκαίες τις περικοπές συντάξεων και επιδομάτων.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «στη ραγδαία επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας συνέβαλε σημαντικά και η μεγάλη αύξηση των δαπανών για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης και την κάλυψη του αυξανόμενου ελλείμματος».

Η διόγκωση των ασφαλιστικών δαπανών αποδίδεται στη «γήρανση του πληθυσμού» και «την αλματώδη αύξηση του προσδόκιμου ζωής των Ελλήνων και των Ελληνίδων, το οποίο ανέτρεψε την αναλογική σχέση εργαζομένων-συνταξιούχων και «διπλασίασε τον μέσο χρόνο καταβολής της εκάστοτε σύνταξης».

Αντίφαση

Σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου, «οι μεγαλύτερες υπερβάσεις ετησίως στον προϋπολογισμό προέρχονται, συστηματικά, από τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης και ως εκ τούτου οι μεταρρυθμίσεις για την περιφρούρηση της βιωσιμότητας της κοινωνικής ασφάλισης απαιτούσαν την άμεση λήψη μέτρων». Η θέση αυτή όμως έρχεται σε αντίθεση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης, όταν απέκλειε κατηγορηματικά ουσιώδεις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα.

Περιγράφοντας τη δεινή οικονομική μας κατάσταση, το υπουργείο αναφέρει ότι:

*«Στο τέλος του 2009 η χώρα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη δημοσιονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, η οποία είχε κλονίσει την αξιοπιστία της, είχε προκαλέσει μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθεια κάλυψης των δανειακών αναγκών της».

*«Από το 2005 και μετά παρατηρείται μεγάλη αύξηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητάς του υπ. Εργασίας. Από τα 8,9 δισ. ευρώ και ποσοστό 4,5% του ΑΕΠ το 2005, ανήλθε στα 17,15 εκατ. ευρώ και 7,22% του ΑΕΠ το 2009».

*«Ειδικότερα, για το 2009 η πρόσθετη κρατική χρηματοδότηση για το 2009 έφτασε τα 2,5 δισ. ευρώ».

*«Τα προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης έπρεπε να ενδυναμωθούν για να αντιμετωπίσουν τις υποβόσκουσες διαρθρωτικές ανισορροπίες που οφείλονται στη γήρανση του πληθυσμού, καθώς τα κόστη των ασφαλιστικών παροχών στην Ελλάδα είναι τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση»!

*«Το κράτος όφειλε και από τις δυσμενείς συνθήκες επιβαλλόταν να αξιώσει απ' όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους τους για την κοινωνική και εθνική αληλλεγγύη (άρθρο 25 παρ. 4 του Συντάγματος). Κάθε πολίτης καλείται να συμμετέχει στην εθνική αυτή προσπάθεια».

*«Το κράτος ήταν ταυτόχρονα υποχρεωμένο να λάβει μέτρα για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος (άρθρο 106, παρ. 1, 2).
πηγη:enet.gr