Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

ΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΤΟΝ ΓΚΙΟΛΙΑ ΝΕΚΡΟ;



πηγη:e-newsandviews.blogspot.com
Τώρα που καταλαγιάζει σιγά-σιγά ο πόνος, η θλίψη και η οργή για το χαμό ενός νέου παιδιού, ενός δημοσιογράφου, τα κομμάτια του παζλ, μπορούν, με περισσότερη νηφαλιότητα να μπούνε σε μία τάξη ώστε να γίνει μια αποτίμηση των γεγονότων καταδεικνύοντας αυτόν ή αυτούς που ήθελαν το Γκιόλια νεκρό.
Από την ώρα της αναγγελίας της άνανδρης δολοφονίας του, ακουστήκανε στα κανάλια και στα ραδιόφωνα εκατοντάδες των εκατοντάδων δηλώσεις και απόψεις. Ομοίως, γράφτηκαν και χιλιάδες γνώμες στα ιστολόγια τα οποία ανάρτησαν μηνύματα από επώνυμους και ανώνυμους συμπατριώτες μας. Ακόμα, ορισμένοι μεγαλοσχήμονες, επαγγελματίες του είδους, παραθυράκιδες (και πολιτικοί και άλλων γνωστών ειδικοτήτων) έπαιξαν με την ανοχή και την υπομονή μας με τις δηλώσεις τους στο τηλεοπτικό γυαλί όπου βγήκαν μόνο και μόνο για να προβάλουν τον εαυτό τους τη θλιβερή εκείνη στιγμή λέγοντας, τάχα μου μιξοκλαίγοντας, τις γνωστές "μπούρδες" τους.


Σήμερα, βλέποντας τα γεγονότα με μια ποιο ψύχραιμη ματιά, μας μένει ότι το θύμα ΘΑ αποκάλυπτε σημαντικά γεγονότα διαπλοκής μεταξύ Κράτους και ιδιωτών. Συνεπώς η δολοφονία του σίγουρα θα ωφελούσε κάποιους. Τους τρομοκράτες οπωσδήποτε ναι γιατί φάνηκαν να κρατούν το λόγο των απειλών τους προς τους δημοσιογράφους, ότι θα πήγαιναν στα σπίτια τους για να τους σκοτώσουν. Η πράξη τους όμως, τη στιγμή που ο Γκιόλιας ήταν έτοιμος να αποκαλύψει τη σαπίλα του κρατικού συστήματος, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα λεγόμενά τους (ότι δηλαδή θα σκότωναν τα σκουλήκια τους δημοσιογράφους επειδή γλύφουν και τα έχουν κάνει πλακάκια με την εξουσία) αναιρώντας έτσι το όφελος που λογικά θα αποκόμιζαν. Θέλει κάποιος να μας περάσει το ότι οι τρομοκράτες είχαν δοσοληψίες με το Σύστημα ή έπαιξαν το παιχνίδι του Κεφαλαίου αντίθετα με τις πεποιθήσεις τους; Κάτι τέτοιο μάλλον αποκλείεται γιατί, σύμφωνα με τη λογική, τα άτομα αυτού του χώρου χρησιμοποιούν παραπανίσια σύνεση και δεν προβαίνουν σε βεβιασμένες κινήσεις γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το παραμικρό λάθος θα τους κοστίσει με ισόβια κάθειρξη. Επιπλέον, σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργούσαν μάρτυρες / ήρωες αφού αυτοί θέλουν να είναι πάντα οι "πρωταγωνιστές". Άρα η τρομοκρατική ομάδα προφανώς και δεν ωφελήθηκε αλλά μάλλον απέτυχε να περάσει τα μηνύματά της, αν ισχύουν τα παραπάνω.
Παραδόξως όμως, το Κράτος (Σύστημα) φαίνεται να ωφελήθηκε περισσότερο από τους τρομοκράτες γιατί από τη μία ξεχάστηκαν έστω και για λίγο τα επώδυνα μέτρα του μνημονίου και της φοροληστρικής καταιγίδας, και παράλληλα εξέπεμψε έμμεσα αλλά σαφή μηνύματα προς τους ενεργούς ή και επίδοξους bloggers που καθημερινά τους κάνουν το βίο αβίωτο μέσω του διαδικτύου. Παρ’ όλο όμως που το Κράτος δεν είναι τρομοκράτης για να σκοτώνει -και όποιος ισχυριστεί κάτι τέτοιο κινδυνεύει να χαρακτηριστεί σαν προβοκάτορας- θέλει να ελέγξει με νόμο τα blogs για το καλό των... bloggers (αυτό και αν είναι τρομοκρατικό χτύπημα φίμωσης της ελεύθερης άποψης εν καιρώ... Δημοκρατίας - βλέπε πρόσφατες αναρτήσεις μας http://e-newsandviews.blogspot.com/2010/07/blogs.html και http://e-newsandviews.blogspot.com/2010/07/blog-post_2652.html).
Υπάρχει όμως και ένα μέρος του Κράτους που ενδέχεται κάλλιστα να εκθέσει τη ομαλή λειτουργία του Συστήματος. Πρόκειται για το Παρακρατικό τμήμα του Κράτους που μπορεί ωραιότατα να συμπεριφερθεί σαν στυγνός εγκληματίας αφού, με τις πρακτικές του και τα αντιλαϊκά μέτρα του, γεννά τις αντικαθεστωτικές φράξιες (Αριστοτέλης: Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος).
Αν κρίνει κανείς από α) την απροθυμία, και όχι την ανικανότητα, να συλληφθούν οι γνωστοί άγνωστοι τόσα χρόνια τώρα, β) την άβουλη συμπεριφορά έναντι του Πανεπιστημιακού ασύλου που φιλοξενεί ταραχοποιά και κακοποιά στοιχεία (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι αριστεριστές, οι αντιεξουσιαστές και οι αναρχικοί γιατί αυτοί έχουν σαφή πολιτική θέση) και τέλος γ) τη τόσο εύκολη παρείσφρηση τρομοκρατικών σταγονιδίων μέρα μεσημέρι σε Υπουργεία (βλέπε βόμβα εναντίον Χρυσοχοΐδη), συνάγεται ότι το Σύστημα όχι μόνο δημιουργεί αλλά και συντηρεί (ίσως και να οπλίζει) τους "βαρβάρους" για ιδίους σκοπούς, τρέφοντάς τους με ατιμωρησία. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η σπουδή ορισμένων αποτρόπαιων πράξεων αφού πρόκειται να παραμείνουν συγκαλυμμένες και ατιμώρητες. Ας μη ξεχνάμε, και ο νοών νοείτω, ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει πειστικές εξηγήσεις για τους δίδυμους πύργους που έθαψαν χιλιάδες ατόμων στα συντρίμμια τους στο όνομα μιας... παράνοιας.


Η κατάσταση δεν είναι απλή για να πει κάποιος με σιγουριά ότι ξέρει το τι έγινε. Επειδή όμως κανείς δεν πείθει, και ένεκα του ότι τα γεγονότα επικαλύπτονται από τις δύο αντιδιαμετρικά αντίθετες εμπλεκόμενες πλευρές, ο Έλληνας παρουσιάζεται πλέον "κουμπωμένος" και "υποψιασμένος" στο να πιστέψει τις αιφνιδιαστικές συλλήψεις υπόπτων (που πολλές φορές έχουν καταλήξει σε φιάσκο) αλλά και τις προκηρύξεις ανάληψης ευθύνης που βρίσκονται σε κάδους απορριμμάτων μέσω μηνυμάτων σε ορισμένες εφημερίδες. Και ο πλέον αδαής γνωρίζει ότι ένα όπλο και μια προκήρυξη μπορούν να έχουν περάσει από διαφορετικά αλλά και από κοινά χέρια... Άρα, αντί να δαιμονοποιούνται τα blogs και οι δημιουργοί τους, το Κράτος θα πρέπει πρώτα να μας προστατέψει από τις ίδιες του τις πρακτικές που δημιουργούν τους ενδεχόμενους κινδύνους.


Αυτό που μένει τελικά, σε ένα μελαγχολικό και απελπιστικά γκρίζο φόντο, είναι τα ερείπια που έχει αφήσει ένας νεκρός νέος άνθρωπος, μια διαλυμένη οικογένεια και ένας φοβισμένος λαός, έντεχνα παγιδευμένος και υπερβολικά κουρασμένος, που οργίζεται και επαναστατεί και έχει σαν μόνη διέξοδο το να βγάζει τα απωθημένα του στα blogs που επιχειρείται τώρα να του τα στερήσουν... για να τον αποκάμουν εντελώς Το ιδανικό σκηνικό μιας ταινίας με τίτλο Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2010.

Δεν υπάρχουν σχόλια: