Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΝΕΝΑ


πηγη:ksipnistere.blogspot.com

Στον τόνο που ο νυν Πρωθυπουργός ρωτούσε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «Που πήγαν τα λεφτά;» μπορεί τώρα ο κάθε Έλληνας να ρωτήσει «Που είναι ο Κανένας;».
Ας πάμε ένα βήμα πιο πίσω, ας θέσουμε ένα λιγότερο σύνθετο ερώτημα: «Ποιος είναι ο Κανένας;»
Η λιτή δημοσιογραφική απάντηση μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: «Κανένας είναι η πιο συχνή επιλογή από τις τέσσερις που προσφέρουν τα γκάλοπς που συνήθως στοχεύουν άποψη του ελληνικού πληθυσμού σε σχέση με την εκλογική του διάθεση.»
Η ουσιαστική απάντηση είναι πως ο Κανένας αντιπροσωπεύει την γενική απαίτηση από το μεγαλύτερο σύνολο των Ελλήνων πολιτών για την ανάδυση και ανάδειξη ενός νέου ισχυρού πολιτικού ηγέτη ο οποίος κατά προτίμηση να μην έχει καμία απολύτως σχέση με το παρόν πολιτικό σκηνικό, και «να μη χρωστάει σε κανέναν» και να δώσει την κινητήρια δύναμη για την πολυπόθητη αναγέννηση και ανασυγκρότηση που τόσο ανάγκη έχει η χώρα.
Αυτή η απαίτηση δεν είναι παράλογη. Είναι γεγονός πως τα τελευταία 20 χρόνια δεν έχει κάνει την εμφάνισή του καμιά ισχυρή πολιτική φυσιογνωμία με ηγετικές διαθέσεις.
Εξαιτίας της προσωπολατρίας που με παππικά ιδεώδη έχει ριζώσει βαθιά στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας η παρουσία ισχυρών ηγετικών προσώπων πλήττει ιδιαίτερα το ελληνικό πολιτικό σύστημα το οποίο υπερτίμησε τις δυνατότητές του να δρα ερήμην της εκλογικής του βάσης.
Με πιο απλά λόγια έχει τεράστια διαφορά η ισχύ ενός ηγέτη που τον επιθμεί μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού με έναν ηγέτη που τον επιθμεί μόνο η κομματική του βάση και ένα ελάχιστο εξωκομματικό κοινό.
Η αποχή στις εκλογές των τελευταίων ετών αποδυναμώνει την πολιτική ισχύ των κομμάτων σε γιγάντιο πλην εμφανή βαθμό. Όταν ο ηγέτης δεν έχει τη μαζική ή έστω την πλειοψηφική συγκατάθεση του πραγματικού συνόλου των πολιτών που επιθυμεί να διοικήσει τότε δεν ασκεί κυβερνητική πορεία παρά μόνο κυβερνητική διάθεση.
Αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται καθαρά και θα λάμψει εκτυφλωτικά στην πολύ πιθανή πλέον περίπτωση αποτυχίας του περίφημου Προγράμματος Σταθερότητας καθώς και από το πιο απλό αν και λιγότερο πρόσφατο Βατερλώ της επιβολής απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.
Δεν είναι πλέον βέβαιο ότι κάθε πολίτης ανήκει απαραίτητα σε κάποια κομματική παράταξη. Μετρούνται πλέον σε εκατομμύρια (κυρίως νέοι άνθρωποι) εκείνοι που επιθυμούν τον Κανένα. Η ψήφος ποτέ δεν αποδείχτηκε πιο δυνατή στην ιστορία της μέχρι που δήλωσε ευθαρσώς την απουσία της από τις εκλογικές κάλπες.
Ο Κανένας είναι αυτή ακριβώς η απουσία.

John Ze

Δεν υπάρχουν σχόλια: