Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Ο Νοέμβρης της μάχης και της επανάστασης..ο Νοέμβρης του Πολυτεχνείου ήδη έκανε την είσοδό του με τα κίτρινα φύλλα του και την βροχή να λειώνει τα μεσάνυχτα..πάλι θα ακουστούν πολλά γι'αυτήν την μέρα , την μέρα της 17ΗΣ νοέμβρη..πάρα πολλά ....πολλοί θα εκμεταλλευτούν την μέρα αυτή για την προσωπική τους προβολή, θα μιλήσουν με λόγια ωραία γι’αυτην την μέρα..θα γίνουν ‘’ήρωες’’... και γενικα θ’ακουσθούν πολλά , τα Μ.Μ.Ε. θα προβάλλουν σαφώς όλα αυτά..ομοιες αθλιότητες ..



Για να ακούσουμε όμως τώρα μιαν άλλη φωνή που εννοείται οτι κανένα Μ.Μ.Ε. ποτέ δεν θα προβάλλει , όλοι θα κάνουν τα πάντα για να την θάψουν γιατί απλούστατα λέει μια μεγάλη αλήθεια....

Ας την ακούσουμε...



‘’Εν έτει 2009’’


<<Οταν μεγάλωσε,
έμαθε πως ο πατέρας του ήταν κι αυτός,
«τη νύχτα εκείνη»,στο Πολυτεχνείο.
Η θεία του η Λιλή,
ο θείος του ο Μιχάλης,
ήταν κι αυτοί,«τη νύχτα εκείνη», στο Πολυτεχνείο.
Ολοι οι γνωστοί του μπαμπά,
όλες οι γνωστές της μαμάς,
ήταν κι αυτοί,
«τη νύχτα εκείνη»,στο Πολυτεχνείο...
Τώρα, κάθε πρωί,
καθώς κατηφορίζει την οδό Πατησίων
κι αντικρύζει την καγκελλόπορτα
την κλεισμένη «εις μνήμην»
..στριφογυρίζει στο νου του η ίδια απορία:
«Πώς διάβολο χώρεσαν όλοι αυτοί εδώ μέσα;...»Ο Νοέμβρης της μάχης και της επανάστασης..ο Νοέμβρης του Πολυτεχνείου ήδη έκανε την είσοδό του με τα κίτρινα φύλλα του και την βροχή να λειώνει τα μεσάνυχτα..πάλι θα ακουστούν πολλά γι'αυτήν την μέρα , την μέρα της 17ΗΣ νοέμβρη..πάρα πολλά ....πολλοί θα εκμεταλλευτούν την μέρα αυτή για την προσωπική τους προβολή, θα μιλήσουν με λόγια ωραία γι’αυτην την μέρα..θα γίνουν ‘’ήρωες’’... και γενικα θ’ακουσθούν πολλά , τα Μ.Μ.Ε. θα προβάλλουν σαφώς όλα αυτά..ομοιες αθλιότητες ..



Για να ακούσουμε όμως τώρα μιαν άλλη φωνή που εννοείται οτι κανένα Μ.Μ.Ε. ποτέ δεν θα προβάλλει , όλοι θα κάνουν τα πάντα για να την θάψουν γιατί απλούστατα λέει μια μεγάλη αλήθεια....

Ας την ακούσουμε...



‘’Εν έτει 2009’’


<<Οταν μεγάλωσε,
έμαθε πως ο πατέρας του ήταν κι αυτός,
«τη νύχτα εκείνη»,στο Πολυτεχνείο.
Η θεία του η Λιλή,
ο θείος του ο Μιχάλης,
ήταν κι αυτοί,«τη νύχτα εκείνη», στο Πολυτεχνείο.
Ολοι οι γνωστοί του μπαμπά,
όλες οι γνωστές της μαμάς,
ήταν κι αυτοί,
«τη νύχτα εκείνη»,στο Πολυτεχνείο...
Τώρα, κάθε πρωί,
καθώς κατηφορίζει την οδό Πατησίων
κι αντικρύζει την καγκελλόπορτα
την κλεισμένη «εις μνήμην»
..στριφογυρίζει στο νου του η ίδια απορία:
«Πώς διάβολο χώρεσαν όλοι αυτοί εδώ μέσα;...»

1 σχόλιο:

deadclock είπε...

Τι θες να πείς ρε ποιητή γιατί δε σε πιάνω;;;